Meer bestuurlijke controle op sociale buurten voor milieuvriendelijk woongenot
Bestuursdiensten in de verschillende woonressorten zouden een behoorlijke bijdrage kunnen leveren met het gecoördineerd toezicht houden op een milieuvriendelijke woonomgeving. Hiervoor zouden vanuit de District- en Resortsraadsleden gerichte activiteiten opgezet kunnen worden. Dit zou in samenwerking kunnen gebeuren met in de woonwijken actieve jongerenverenigingen en buurtorganisaties, zoals de padvinderij. Uit een onderzoek van stichting Support Recycling Suriname (Suresur) blijkt dat van alle ressorten, in Latour overmatig veel afval en zwerfvuil voorkomt en het bewustzijn voor een schoon milieu nog niet goed is doorgedrongen.
Het onderzoek betrof de mate waarin de woonwijken bijdragen aan het ophalen van plastiek verpakkingsmateriaal, zoals flessen en zakken. Latour die al vanaf de start van het project beschikt over de meeste ophaalbakken, gesponsord door Fernandes Bottling, waarin plastic flessen, plastic zakken en aluminium blikken gedeponeerd kunnen worden, scoort het slechts in vergelijking met andere ressorten waar minder bakken zijn geplaatst. Blijkt ook dat woonbeurten die te kampen hebben met aanwezige illegale vuilstortplaatsen, meer afval aantrekken. Glenn Ramdjan en Jeroen Cornelissen van SuReSur, opperen dat hier misschien een nieuwe taak is weggelegd voor de verschillende bestuursdiensten. In het geval van Latour blijkt dat vele erven, de omliggende goten en afvoerkanalen deel zijn geworden van het normale leven. “Dat zou niet zo mogen zijn. Het geeft de buurt een onaantrekkelijk gezicht, maar erger nog, is dit een directe bron voor verschillende ziektebeelden die inderdaad ook in buurten als Latour voorkomen”, zegt Cornelissen.
Dat in Latour iets gedaan moet worden aan de bewustwording, bewijst het feit dat petflessen en ander zwerfvuil met gemak niet in de afvaltonnen en verzamelbakken worden gedeponeerd, maar ernaast of het liefst in de afvoerkanalen worden gegooid. Er is eveneens sprake van een verkeerde mentaliteit hoe om te gaan met initiatieven die door derden worden geboden om het afvalprobleem op te lossen. De geplaatste bakken van de stichting die bedoeld zijn om daarin plasticflessen en aluminiumblikken te deponeren staan er na enkele maanden vernield bij. “Vrijwel alle verzamelbakken staan bloot gesteld aan vandalisme en worden vernield. Je merkt een heel verkeerde mentaliteit bij sommige burgers”, zegt Cornelissen.
Afvalfonds
Suresur heeft nu al langer dan een jaar de ondersteuning van de drankenindustrie om gezamenlijk en gecoördineerd het probleem van verpakkingsmateriaal aan te pakken. De brede ondersteuning van de bedrijven is volgens Ramdjan toe te schrijven aan wat genoemd wordt hun corporate social responsibility en het besef dat er nu eindelijk een begin gemaakt moet worden om de toenemende afvalstroom tegen te gaan. Hiervoor zal het afvalfonds Suriname worden opgezet dat namens het bedrijfsleven, dat verpakkingen op de markt brengt, of producten in verpakkingen importeert, ervoor zal zorgen dat deze verpakking op een milieuvriendelijke manier uit het milieu wordt gehaald.
De stichting Afvalfonds Suriname die op zich een bedrijfsmatige structuur zal hebben zal bij alle huishoudens in Suriname het gescheiden verpakkingsmateriaal ophalen. Het gaat om plastic flessen, aluminium blikken en plastic zakken. Er komen op strategische plekken inzamelbakken waar de burger terecht kan om verpakkingsmateriaal in te dumpen. Dit wordt opgehaald en worden gebracht naar een recyclebedrijf. Dit biedt aan jonge of opkomende ondernemers de mogelijkheid een bedrijf te starten voor het verwerken van het ingeleverd materiaal tot een eindproduct.
De financiering van het fonds zal plaatsvinden middels een verpakkingsheffing die door de producenten en importeurs aan het fonds wordt afgedragen. Uit de berekening van Suresur betekent dit slechts een fractie van de kostprijs verhoging.. Een raad van commissarissen waarin zitting hebben vertegenwoordigers vanuit de branche, niet gouvernementele organisaties en de overheid zal toezicht houden op het fonds. De burger behoeft slechts het verpakkingsmateriaal te scheiden van het algemeen afval, dat in een speciaal daarvoor bestemde zak plaatsen of het deponeren in een van de 925 plekken waar landelijk een inzamelbak staat. Wat in thuis wordt gehouden in zakken wordt volgens de bestaande ophaalroutes door ophaalwagens van het fonds thuis opgehaald.
Dit plan heeft een integrale aanpak. Het is een landelijke inzamelstructuur met afvalscheiding aan de bron. Het is efficiënt in logistiek en inzamelfaciliteiten. Vooraf en tijdens de eerste jaren van dit plan zal een landelijke bewustwordingscampagne op touw worden gezet. De financiering is transparant en gelijkwaardig verdeeld over de producenten en importeurs van het verpakkingsmateriaal.
Om dit plan van het fonds te laten slagen en te garanderen dat alle producenten en importeurs van verpakkingsmateriaal op basis van eigen productie, bijdragen leveren aan het fonds, zal er een speciale wet in het leven groepen moeten worden. De gesprekken met de autoriteiten en belangrijke instanties die hiervoor moeten zorgen zijn al in een ver gevorderd stadium. De volgende stap is de conceptwet aanbieden aan de Nationale assemblee. De politiek is dus de laatste horde die genomen moet worden om dit plan succesvol te laten zijn.
Volgens Ramdjan komt uit dit plan een duurzaamheidsagenda, samengesteld met de overheid die in ieders belang is. Op korte termijn kunnen de plasticzakken die over de toonbank worden afgegeven aan de consument verboden worden in de wet. Alternatief hiervoor zijn duurzame boodschappen tassen die meerdere keren gebruikt kunnen worden. Het afvalfonds zorgt op lange termijn voor financiële en materiele besparing voor de staatskast. Publieke diensten als dat van Openbaar Groen, Regionale ontwikkeling en het ministerie van openbare werken hoeven zich niet in te zetten voor het ophalen van verstopte lozingen. Ook voor de volksgezondheid betekent dit een preventieve aanpak op voorkomende ziektebeelden als gevolg van zwerfafval. In navolging van toenemend internationale milieunormen kunnen ook de zogeheten foambakjes te verbieden omdat hiervoor er ook alternatieven zijn. “Wanneer we met z’n allen als Surinamers bewust zijn van een schone en milieuvriendelijke omgeving hebben we samen gewerkt aan een schoon land en dat kan het toerisme zeker ook ten goede komen”, zegt Ramdjan.
