Als student in begin jaren 80 in Nederland kwam ik in contact met afvalscheiding, de glasbak. Mocht je zoals ik vlakbij zo’ n bak logeren ergens in Amsterdam, dan schrok je wakker van het geluid van brekend glas. Waar ik studeerde in het zuiden had men geen glasbak. Op diverse plekken waar ik later in USA woonde werd er gerecycled. Op een gegeven moment wist je niet beter dan dat je in je huis afval moest scheiden. Maar dat verschilde ook van stad naar stad hoor! In Suriname maakte ik direct gebruik ervan toen petflessen aan huis werden opgehaald door Suwama. Ik weet dat diegenen die dat enige tijd trouw doorgaven aan de organisatie, vermeld werden in een krant. Een dankbetuiging. Sinds de afvalcontainers van SuReSur er zijn deponeer ik mijn petflessen enz. erin. Het heeft thuis een behoorlijke tijd geduurd voordat iedereen dat afval in een bepaalde zak zette! Met grote glazen flessen wisten we geen raad. Glazen potten geef ik al jaren aan iemand die chutney maakt. Kleine flesjes breng ik naar scholen of personen die knutselwerk ervan maken. En last but not least, ik ‘ omlijst’ mijn foto’ s bij exposities meestal met afvalmateriaal zoals een kapotte klok, weggegooid frame van een raam. Noem maar op. Wees creatief, gebruik je zintuigen en ja, ook nog je verstand! Het belast ons dierbaar milieu daardoor minder.
Na Clean up the World in sept. 2020 in Albina,direct afval gedeponeerd in de pas geplaatste afvalcontainer te Meerzorg
